Facebook of Hatebook?

Vorig artikel Volgend artikel

Facebook of Hatebook?

Het aantal internetsites dat haat en geweld predikt steeg afgelopen jaar tot 8.000; dat is 30% meer dan een jaar eerder. Dat berekende het Simon Wiesenthal Instituut, een Joodse mensenrechtenorganisatie. Haat verspreiden via het internet wordt goedkoper naarmate het maken, versturen en hosten van digitale content in prijs zakt.  Sociale netwerksites blijken ideaal voor onafhankelijke nationalistische groeperingen zonder een duidelijke structuur. Wie op Facebook rondstruint vindt binnen de kortste keren initiatieven als ‘Belgium Doesn’t Exist’, ‘Abkhazia is not Georgia’ of ‘I just hate Pakistan’. Toch is niet alle nieuws slecht, want er bestaan ook virtuele vriendschapsinitiatieven die de banden tussen Grieken en Turken willen versterken, of tussen Israeli’s en Palestijnen.

Maar aan de andere kant van het spectrum zitten nichenetwerken, die allerminst de bekendheid genieten van Facebook, en die een soort extremisten verenigen wiens activiteiten door lokale regeringen verboden zijn, maar des te moeilijker aan banden kunnen worden gelegd, wanneer ze besluiten globaal te gaan.

Podblanc bijvoorbeeld, een soort YouTube voor het blanke ras, houdt een onversneden racist makkelijk uren bezig. Toch staat de geringe naamsbekendheid van zulke site het succes niet in de weg. De kracht van de racistische taal wordt meestal uitvergroot via blogs, online mappen en sms-berichten. Telkens een campagne van medium switscht kan de (valse) boodschap worden gewijzigd.

Zo publiceerde een nationalistische Russische blogger onlangs de namen en contactgegevens van studenten uit de Kaukasus die studeren aan Russische topuniversiteiten. In bijlage stuurde hij een videoclip van donkerkleurige tieners die blanke Russen aanvielen.  Russische nationalisten verspreidden de boodschap maar al te graag en creëerden een ware nachtmerrie voor de studenten in kwestie.

Ook Anti-cnn.com profiteert gretig van goedkope informatiebronnen. Toen de website duidelijk maakte dat het een aggregator was van Westerse anti-propaganda tegen de Chinese bezetting van Tibet, kreeg de initiatiefnemer in een mum van tijd digitaal materiaal toegestuurd van meer dan 1.000 mensen. De site werd al snel de motor van het Chinese cybernationalisme dat leidde tot straatprotesten en de boycot van bepaalde merken.

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies