Gevraagd: Open en Verbindend Leiderschap voor de weg naar Media Morgen!

Vorig artikel Volgend artikel

Gevraagd: Open en Verbindend Leiderschap voor de weg naar Media Morgen!

Recent verscheen Jo Caudrons ‘Media Morgen’. Voor sommigen een levensbedreigend boek, voor anderen een helder en duidelijk oef-boek. Hoe dan ook, Jo laat je nadenken, confronteert je en slaat volgens mij meerdere nagels keihard op de kop. En sorry, ik ga ervan uit dat je weet waarover Jo het in zijn boek heeft. Confronterend of aanmatigend? Dit artikel is een reflectie. Het is ook een manier om de dingen scherper te stellen en misschien is het net daarom confronterend (vraag is waaróm het voor jou confronterend is). Het is in elk geval een pleidooi, met als doel te delen om te herverdelen en niet om te verdelen. Een aanzet tot bewustwording, tot het uitstippelen van een weg richting Media Morgen. Dit artikel gaat over wat dieper verborgen ligt onder Jo Caudrons verhaal. 

Gevraagd: Open en Verbindend Leiderschap voor Media Morgen!

Recent verscheen Jo Caudrons ‘Media Morgen’. Voor sommigen een levensbedreigend boek, voor anderen een helder en duidelijk oef-boek. Hoe dan ook, Jo laat je nadenken, confronteert je en slaat volgens mij meerdere nagels keihard op de kop. En sorry, ik ga ervan uit dat je weet waarover Jo het in zijn boek heeft.

Confronterend of aanmatigend?

Dit artikel is trouwens een reflectie. Het is ook een manier om de dingen scherper te stellen en misschien is het net daarom confronterend (vraag is waaróm het voor jou confronterend is). Het is in elk geval een pleidooi, met als doel te delen om te herverdelen en niet om te verdelen. Een aanzet tot bewustwording, tot het uitstippelen van een weg richting Media Morgen.

Dit artikel gaat over wat dieper verborgen ligt onder Jo Caudrons verhaal. Het is de vraag naar 'Open en Verbindend Leiderschap voor de weg naar 'Media Morgen'. Wanneer ik vandaag terugkijk op mijn ervaringen die ik tussen 1996 en 2001 in de media opdeed, dan kom ik toch tot de vaststelling dat er in de houding, het systeem en de organisatie van mediamensen en mediabedrijven - vandaag anno bijna 2012 - niet voldoende en fundamenteel positief vernieuwd is. En dan heb ik het niet zozeer over de harde, technische kant maar wel over het leiderschap voor 'Media Morgen'.

Mijn visie is vooral tot stand gekomen door de vele gesprekken die ik als medialiefhebber en -participant heb gevoerd. De voorbije 11 jaar, enerzijds vanuit mijn job in communicatie/marketing en anderzijds als CEO, kon ik vanop afstand waarnemen dat men liever de ‘stok-houding’ verkiest. Die houding is gebaseerd op stil en stijf, gesloten en niet-verbonden en onbuigzaam in hokjes denken. En ja, misschien ben ik nu wat radicaal. Maar mogen de dingen al eens scherp worden gesteld? Nuance remt namelijk vaak echte bewustwording af. Vandaar: eerst bewustwording en daarna pas nuance.

Toeval?

Is een open, verbindende houding echter niet iets fundamenteel wanneer men zaken wil doen en toch wil blijven evolueren? Is blijven denken dat “alles blijft zoals het is” niet, zachtjes uitgedrukt, naïef? Getuigt denken dat je dingen kunt tegenhouden in een wereld die zo klein en zo verbonden is niet van een onrealistische eilandmentaliteit? Is het geen zonde tegen ondernemen en leiden om te denken dat “alles blijft zoals het is”? Dacht men dat ook niet in de muziekwereld bij de start van het internet? Is het een virus dat onze wereld verlamt, of minstens de mediawereld, met al diegenen die professioneel betrokken zijn, rechtstreeks en onrechtstreeks. Of veralgemeen ik nu? En och ja, er zijn hier en daar integraties maar daar stopt het mee. Het moet verder gaan dan een integratie. Zowel menselijk, technisch als op het gebied van communicatie.

Onze 'kleine aard'?

En inderdaad, er zijn deals, er zijn structuren op internationaal niveau die ons misschien in de weg zitten maar is dat niet eerder een handig excuus? Neemt onze conservatieve Vlaamse aard geen loopje met ons? Is dat laatste ook niet de reden waarom we niet snel geneigd zijn echt daadkrachtigere, open en verbindende leiders in de rangen op te nemen? Mensen die het proces begrijpen, ter harte nemen, er hun nek voor uitsteken en de ruimte willen creëren om hét proces in gang te zetten volgens die nieuwe houding? Mensen die 'de stok' breken? Die het niet meer bestaan van grenzen net leuk vinden?

In Vlaanderen willen we toch vooral méér van hetzelfde. Maar zijn we dan niet saai? Hoe remmend en beperkend kunnen we zijn voor onszelf en de maatschappij? En hebben we wel genoeg moed om open te staan voor de technologische ontwikkelingen in functie van de mens? Of in de mentale verandering die mensen zoeken? Moet het niet net andersom om er te geraken? Zoeken we dan ook die inspirators en 'omdenkers', diegenen die zich inleven en die de verbindingen en ontwikkelingen snappen? Zoeken we die mensen die begrijpen wat de nieuwe mens vandaag verwacht van Media Morgen? Is dat het begin van de échte 'Media Morgen'

En ja, natuurlijk moet je zorgen dat trial niet een fatale error wordt die het bedrijf om zeep helpt. Je moet TETS in je DNA en ziel hebben maar je er tegelijkertijd toch van bewust zijn dat succes en resultaat belangrijk zijn. Maar we willen toch écht scoren? Ik toch wel hoor. We willen toch een verschil maken dat knalt? Ik vind dat je het niet voor minder mag doen. Maar zonder TETS is dat vandaag onmogelijk.

En dan nog het ultieme excuus…

Toevallig of niet, zeer recent vernam ik dat een belangrijke mediaspeler vandaag nog steeds niet gelooft in het nut van alle nieuwe mediamogelijkheden. Een uitspraak als "het kost alleen maar geld” zegt in elk geval veel over de houding die men soms inneemt ten opzichte van al die boeiende ontwikkelingen. De dag nadien vernam ik dat mensen op een bepaald niveau zelfs geen tijd willen maken om op dit gebied inzichten op te doen.

Wie daarvan akte neemt, stelt zich meteen een paar vragen. Ontbreekt het niet aan een open houding tegenover of begrip voor de impact en de mogelijkheden van deze ontwikkelingen? Voor de opportuniteiten in het nieuwe systeem? Of voor hoe het mediaecosysteem vandaag werkt? En is er geen gebrek aan inzicht in hoe mensen contact willen, in wat relevant voor hen is? In hoe mensen vandaag media willen consumeren, willen gebruiken om te communiceren, te converseren en te verbinden in het dagelijkse leven? Denken we niet vooral vanuit ons mediatorentje en onze kortetermijnbelangen, en hypothekeren we daardoor niet onze middellange en lange termijn

De Stok-houding?


De technologische vooruitgang, de klassieke afspraken, opleidingen en deals en... de stok- houding. Is het niet die houding die de angst voor verandering verbergt, die het status quo wil behouden? Maar is het probleem niet groter? Voorkomt de stok-houding niet dat men met open en verbindende blik naar evoluties en vooral naar de opportuniteiten kijkt of ze zelfs nog maar onderzoekt? Met andere woorden: is die stok-houding dan niet de stok die in de weg zit van nieuwe ontwikkelingen, nieuwe visies, nieuwe informatie, nieuwe evoluties, nieuwe generaties in bedrijven, nieuwe verbindingen

TETS!

Volgens mij verhindert deze stok-houding bovendien dat we niet willen toestaan en aanvaarden dat de noodzakelijke evoluties ingang vinden. Misschien is TETS de oplossing. Trial, Error, Trial en Success. Trial is experimenteren, falen is een bewustwordingsmoment, opnieuw trial is evolutie. Pas via trial and error kunnen we echt diepgaand en verankerend leren. In deze mediaevolutie is het een opportuniteitsonderdeel om te leren hoe iets werkt, wat werkt, wat wanneer werkt, welke aanpassingen moeten gebeuren enzovoort...

Media Morgen kost te veel geld! Onzin! Het gaat, behalve om een attitudeshift, ook om een verschuiving van budgetten, gecombineerd met een verschuiving in het voorbereidend denken, de uitvoering en de zeer noodzakelijke emotioneel en financieel intelligente en verbonden communicatie. De weg naar resultaat is dus veranderd omdat het systeem is veranderd, omdat mensen zijn veranderd, omdat de technologie is veranderd. Moeten we trouwens als Vlamingen niet die knellende angstdwangbuis afgooien? Onze focus verleggen van angst naar mogelijkheden en kiezen voor een weigering van het status quo? Maar geen bestaan zonder resultaat en positieve cijfers. Absoluut! Alleen het vertrekpunt is anders maar het is niet minder bewust of resultaatgericht

No Way Back!

Staan we wel stil bij het feit dat er geen weg terug is? Even heel concreet: het is niet meer te nemen of te laten. Het is te nemen. Punt! En ja... er zijn nog mogelijke beperkingen. En ja, velen zitten vast in hokjesdenken zonder te voelen, en – sorry voor deze mogelijk bedreigende uitspraak - bevatten het conceptueel niet en/of ontbreken de moed om in waarden te denken. Maar hokjes zijn beperkingen en beperken onze toekomst. Iets afremmen is de verkeerde afslag. Het is misschien begrijpelijk vanuit een concurrentieel standpunt maar voor wie vooruit wil en mee wil zijn is het een dwaling. Wil mijn pleidooi zeggen dat alles moet kunnen? Nee, hoor. Maar laat ons denken in kansen vanuit de beleving van de autonoom beslissende, communicerende mens en de snelle, onstuitbare technologieën. Leuk toch, die nieuwe weg naar Media Morgen

En vergeet niet


Het TETS-model is gebaseerd op openheid, voelen, relevantie (betekenis), inlevingsvermogen, eenvoud en verbonden, conceptueel, waardevol denken. Net datgene waarmee Apple, Google, Netflix, en zovele anderen het verschil hebben gemaakt.

 

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies