Gastartikel door Kenny Vermeulen:
Medium/Twitter/Instagram/Snapchat: @Nonunsenses
THIS IS NOT REAL LIFE. Dat wist een ‘Instagram-model’ ons onlangs te vertellen. Ze veranderde de captions onder haar gesponsorde outfitposts en toonde ons haar echte leven. Nee hoor, Instagram is heus niet allemaal rozengeur en maneschijn. Surprise, surprise.
Kleine opmerking daarover, ze had vanaf het begin kunnen vermelden dat ze gesponsord werd, maar goed.
Tezelfdertijd was er een klein Twitterstormpje rond mijn collega docent aan de EHSAL (nu Odisee). Hij gaf studenten de opdracht om +500 LinkedIn connecties te fixen voor het einde van het jaar. Kwantiteit boven kwaliteit. Hop, linken iedereen! Studente @LaraClaire_ schreef daar een schoon stukje over.
Ik begon mezelf wat vragen te stellen … Over mijn eigen social mediakanalen. Over het belang van die cijfertjes. Mijn Twitter bestaat uit een best interactieve bende volgers. En ik volg bewust niet al te veel mensen. Deels om die ratio schoon te houden (ijdelheid) en deels omdat ik nu eenmaal niet heel veel echt interessante mensen ontdek op Twitter (het is dan ook een dood medium). Daarbij vermijd ik bewust ook de trollaccounts. Heerlijk dat ze bestaan, maar ik zie ze toch verschijnen via RT’s van mijn bestaande follows. Waarom zou ik ze dan mijn timeline laten overheersen? Oh, en ik volg niet al te veel internationale accounts. Ik ben nogal een liefhebber van het Nederlands. Dat is voor velen al moeilijk genoeg. Safe to say dat ‘k dus best bewust omga met mijn Twittertimeline.
Ik zou dan ook nooit followers kopen. Je prikt daar trouwens, mits een beetje research, ontzettend makkelijk doorheen. Even checken op Twitter Audit en je ziet hoeveel fake volgers iemand heeft.
Op LinkedIn ben ‘k ook niet zo’n ‘kwantiteit-boven-kwaliteit-mens’. Ik geef mezelf de regel dat ik de persoon in kwestie minstens in real life moet gezien hebben, zodat als een headhunter mij via zijn/haar netwerk ontdekt, die persoon ook effectief weet wie ik ben. Niets schaamtelijker dan over je LinkedIn connectie te moeten zeggen dat je geen flauw benul hebt wie dat is. Plus, ik gebruik dat eigenlijk nauwelijks. En ja, ik heb er een Eva Mouton avatar als profielfoto. Omdat het kan.
Van Facebook weet iedereen ondertussen dat het bij mij is geïnfecteerd met rechts, racistisch, compleet gestoord (allemaal samen of apart) en dat ik die allemaal ook een kans geef. Die voeg ik nogal makkelijk toe. Een van de redenen is dat ‘k wel eens een ‘invite all friends’ durf doen op 1 van mijn Facebookpagina’s of Events. En dat ik nogal graag eens iets push. Spam voe duust!
Maar Instagram dus. Ik post er eigenlijk best veel. Instagram is voor mij real life. Zonder echt veel na te denken of iets mooi of lelijk is. Althans, zo is het lang geweest. Gevolg was dat mijn Instagram vrij gestaag groeide. Niets te spectaculair. Likes kreeg ‘k niet al te vaak. Comments al helemaal niet. Weinig social network aan Instagram. Dat begon zo’n beetje te steken. Needz them attention!
Vervelend als je ‘travel/lifestyle blogger’ bent, en af en toe al eens uitgenodigd wordt op een eventje in ruil voor fotookes en tweets. Dus ik zocht een oplossing. Meer hashtags? Zo lelijk. Meer mensen volgen? Ook al stom. Ik houd mijn Instagram feed graag proper. Likes kopen? Tof op korte termijn, niet handig op langere termijn. Tot ‘k via-via bij Instagress terechtkwam, een Instagram-bot. Na een maandje ben ‘k volledig verkocht. Serieus.
Instagress is zo’n beetje de ‘If This Then That’ voor Instagram. Je automatiseert een aantal zaken. De eerste 3 dagen krijg je daarbij gratis. Daarna is het betalen. Handige is dat je het scriptje kunt aan- en uitzetten. Je kunt met je 72 uur dus maanden doen als je dat wil. En dan is het instellen. Zo kun je kiezen voor ‘likes, comments, follows/unfollows’. Gevolgd door een aantal criteria om in te stellen. Mind you, het gaat hier om echte accounts en foto’s die je gaat liken enzo. Je doet het alleen niet bewust maar via een scriptje. Je krijgt de foto’s die je liket zelf enkel te zien in je activity bar.
Alright, ik stelde ‘likes en comments’ in. Ik bepaalde dat ik enkel foto’s zou liken met travel geïnspireerde hashtags met minstens 10 likes (kwaliteitscontrole) en max 40 likes (zorgen dat mijn like/comment tenminste wordt opgemerkt). Daarna schreef ik een aantal vrij generieke maar toffe comments (‘Nice photo. Love your feed!’ ‘Keep up the great work!’ ‘Safe travels!’) en liet Instagress zijn werk doen.
Voor merken die specifieke hashtags volgen is dit superhandig. Je selecteert waar je op wil filteren en klaar. Of als je een wedstrijdje lopen hebt en hier en daar wat wil automatiseren. (gewoon een gratis tip)
Je kunt trouwens ook instellen dat hij alle foto’s van de mensen die je volgt liket. Mocht je dus vaak binnen de 2sec een like krijgen van een bepaald persoon of merk, op elk moment van de dag, dan is de kans groot dat Instagress hier achter zit. Ideaal natuurlijk om opgemerkt te worden onder je follows.
Iets wat ik niet heb gekozen, is de follows/unfollows optie. Het gaat hier om echte mensen. Ok, een beetje valsspelen door een foto van hen te liken is op zich misschien niet ok, maar je bezorgt hen wel een goed gevoel. ‘Hoera! Iemand vindt mij leuk.’ Minder fijn is het om iemand te volgen en die daarna terug te ontvolgen. Dat is hatelijk op Instagram, Twitter, Ello, … (volg me op Ello!).
Een maandje later zitten we op 1033 volgers. Een stijging met 340 volgers. Mijn foto’s krijgen gemiddeld 90 likes ipv 20. Daarvoor moest ik geen 120 hashtags toevoegen of 3 uur Photoshoppen per foto. De likes zijn echt. De comments die ik krijg zijn dat ook. Ik krijg er een pak meer dan daarvoor. Er worden gesprekjes gevoerd met mensen die me anders nooit hadden opgemerkt. Ik ben blij. En foto’s die niet heel mooi zijn, krijgen ook echt minder likes. Fair.
Is Instagress valsspelen? Ergens wel. Je kunt het vergelijken met Dimitri Vegas & Like Mike die iPad-teams uitsturen om stemmen te verzamelen voor de DJ Mag top-100. Ze veranderden hun muziek niet. Ze kochten geen fake stemmen. Nope, de stemmen zijn echt. Ze werden alleen een beetje makkelijker en ‘efficiënter’ verzameld. Doe ik er nog even mee verder? Ik gok van wel. De cijfers boeien me niet zo heel hard, maar de interactie wel. Ik krijg eindelijk de kans om te praten met mensen over mijn en hun foto’s. En dat is best fijn. Ook al heb ‘k daar een deeltje voor moeten automatiseren.
Op het eind van vele tech Medium artikels staat iets in de zin van: ‘Oh, ik moet wel vermelden dat ik aandelen heb in dit bedrijf dus ik ben misschien een beetje bevooroordeeld.’ Ik lees dat altijd als een *humble brag*. ‘Kijk eens hoe slim ik was om in deze fantastische tool te investeren.’ Het zal jullie dan ook plezieren om te weten dat ik welgeteld 0 aandelen heb in Instagress. Of ook maar iets verdien aan deze post.
De redactie van Belgiancowboys is te bereiken via redactie@belgiancowboys.be
