'Manager van het Jaar 2008': Niemand

Vorig artikel Volgend artikel

'Manager van het Jaar 2008': Niemand

Morgenavond vindt de verkiezing van de ‘Manager van het Jaar 2008' plaats. Gedurende dit jaarlijkse evenement wordt een kandidaat gekroond die zich volgens mede-organisator Trends ‘de voorbije 12 maanden in ons land heeft onderscheiden door een opvallende turn-around, een doorgedreven expansie of een opmerkelijke innovatie, door een uitmuntende balans, een strategische vernieuwing, een beurssucces of een combinatie van deze factoren.'

Wat ik me afvraag is of het gepast is om wie dan ook in de bloemen te zetten in een jaar dat werd gekenmerkt door massale waardedestructie, onophoudelijke financiële schandalen en vooral jobverlies onder die mensen die hun job het hardste nodig hebben.

Misschien zou de bedrijfswereld een stelling kunnen innemen en iets zeggen in de trend van: ‘Uit solidariteit met alle sectoren hebben we besloten om dit jaar geen individuele winnaar aan te duiden. Door dat te doen willen we het signaal geven dat ondanks goede individuele prestaties, de bedrijfswereld in zijn totaliteit een afschuwelijk jaar achter de rug heeft. We willen ook het signaal geven dat we de manier waarop we onze mensen en bedrijven managen grondig moeten herbekijken. We denken daarom dat deze verkiezing de start kan betekenen van een trend waarbij individualisme wordt ingeruild voor een gemeenschappelijke inspanning om te komen tot een beter economisch functioneren, en dat voor het welzijn van onze maatschappij.'

Zou dat geen geweldig signaal zijn? Zou dat de jonge generaties niet inspireren? Zou dat niet een teken zijn dat we collectief falen -zoals zich dat bij Fortis voordeed - nooit meer zullen accepteren? Ik wil Fortis niet als voorbeeld stellen voor de Belgische bedrijfswereld- maar wanneer de voorzitter van de raad van bestuur, de CEO, de CFO en vele anderen plots een zakenethiek gaan hanteren die anderen bang maakt, moeten we de zaken dan niet even stopzetten? Moeten we dan onze manier van zakendoen niet heruitvinden en opnieuw gaan nadenken over wat zakendoen eigenlijk is?

Ik wil niet beweren dat niemand verkozen kan worden. Studio 100 is een van de kandidaten. Ze hebben een prachtig product en creëren overal lachende gezichten (zelfs als het soms wat overgecommercialiseerd is). Het bedrijf evolueert gunstig, het heeft een enorm potentieel in verschillende deelgebieden én het buitenland. Het management van het bedrijf is zelf nog actief betrokken bij de creatie van de shows.

Maar laat ons collectief een ‘blanco' jaar verkiezen als signaal.

Deze prijs zal het leven van de winnaar niet ingrijpend veranderen. Niemand kronen in dit 'annus horribilis' is het beste signaal dat we de bedrijfswereld kunnen geven. Het getuigt van introspectie en zelfreflectie. Het is ook een eerste stap in de goede richting indien we het vertrouwen in managers als groep willen herwinnen.

Bart Becks leeft afwisselend in Californië en Brussel met zijn vrouw en zoontje. Daarvoor was hij CEO van Belgacom Skynet, en international directeur van mediagroep SBS/ProSiebenSat1 en de sociale netwerksite Netlog. Vandaag start hij zelf nieuwe ondernemingen op en zetelt hij in de raad van bestuur van een reeks start-ups in Europa en de VS, evenals in organisaties als het Festival van Vlaanderen, Poppunt en MobileSchool. Wie hem wil contacteren kan dat doen via zijn weblog www.flyingchaz.com.

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies