De mythe van de ‘500+’ Facebook friends

Hoeveel
vrienden en followers u op Facebook en Twitter ook moge hebben, uw brein laat u
niet toe stabiele relaties te onderhouden met meer dan 150 mensen. Dat is het zogenaamde
getal van Dunbar en het geeft de vermeende cognitieve grens aan van het aantal
individuen waarmee een persoon een stabiele sociale relatie kan onderhouden.

Robin Dunbar,
een antropoloog die aan de universiteit van Oxford werkt,  kwam in 1993 na onderzoek aan een gemiddeld
maximum aantal van ongeveer 148 (meestal wordt aangehouden 150) personen met
wie een mens een bepaalde relatie kan onderhouden, onder de voorwaarde dat alle
“deelnemers” hun best wilden doen om tot die kring te behoren.

Peter
Marsden van de Harvard University komt na onderzoek tot een andere conclusie.
Hoewel Amerikanen vele sociale contacten hebben, kunnen ze ‘belangrijke zaken’
slechts met een handvol individuen bespreken en dat aantal krimpt steeds
verder.

Het
weekblad The Economist vroeg aan Cameron Marlow, die als in-huis socioloog
dienst doet bij Facebook om wat toelichting bij bovenstaande getallen. Volgens
Marlow heeft de gemiddelde Facebook-gebruiker 120 vrienden, waarbij vrouwen er
iets meer hebben dan mannen. Toch zijn er ook mensen die veel meer ‘vrienden’
hebben dan dat. Gebruikers met meer dan 500 vrienden zijn zeker geen
uitzondering. Opvallend is dat gebruikers frequent communiceren met een kleine
en stabiele groep mensen. Hoe actiever die communicatie, hoe kleiner en
stabieler die groep wordt.

Een
gemiddelde man – met 120 vrienden dus- beantwoordt over het algemeen postings
van amper 7 mensen door iets op diens ‘wall’ te schrijven of commentaren bij
foto’s achter te laten. Bij vrouwen stijgt dat nummer tot tien, maar echte
één-op-één- communicatie heeft diezelfde man met slechts 4 mensen, vrouwen met
6. Bij mensen die meer dan 500 vrienden hebben stijgen die cijfers allesbehalve
exponentieel tot 17 voor mannen en 26 voor vrouwen wat betreft postings en
commentaren. Voor één-op-één- communicatie gaat het in de ‘+500’-groep om 10
vrienden bij mannen en 16 bij vrouwen.

Wie veel
vrienden heeft, voegt die dus meestal toe vanuit contacten die passief worden
gegenereerd eerder dat die nieuwe ‘vrienden’ aan het ‘core’-netwerk van echte ‘vrienden’
worden toegevoegd.

Facebook
zelf lijkt dus geneigd Peter Marsden gelijk te geven wanneer die stelt dat
zelfs de Facebookgebruikers met het grootste aantal vrienden slechts met een
relatief aantal van deze vrienden diepzinnige sociale contacten maken.

Volgens Lee
Rainie, die directeur is van het Amerikaanse Pew Internet & American Life
Project, dat peilingen organiseert, zijn ‘mensen
die lid zijn van online sociale netwerken niet zozeer aan het netwerken, maar
stellen ze hun levens ten toon aan een reeks buitenstaanders die niet eens lid
zijn van de Dunbar-cirkel.’

Mensen mogen
dan al betere marketeers van zichzelf geworden zijn, het delen van hun intiemste
gedachten blijft net als vroeger voorbehouden aan een kleine kring van naasten.