Soms vragen lezers ons waarom wij toch zo blijven hameren op de nadelen van DRM. Digital Rights Management is er toch maar alleen om te zorgen dat je niets verkeerds doet, en als je niets verkeerd doet, dan heb je er toch geen last van? is hun vraag.
Wat er in de afgelopen maanden gebeurd is met internetbedrijven die muziek verkochten mét DRM, toont aan dat er wel degelijk iets fout zit in het principe. Vergelijk DRM om het gemakkelijk te maken met een anti-diefstal bescherming die op de producten in de winkels aangebracht wordt. Eens je het product aan de kassa betaald hebt, wordt daarna die bescherming verwijderd. Je kan met het kleedje, het boek, de player, naar huis gaan, en ermee doen wat je wil: zelf dragen, of aan een vriendin uitlenen, of cadeau doen aan iemand anders.
Met DRM is dat niet het geval: de DRM-bescherming blijft aan het product kleven, ook wanneer je het aan de kassa afgerekend hebt. Je mag het product niet aan een vriend lenen, je mag het niet cadeau doen aan iemand anders, en zelfs wanneer je het voor eigen gebruik op een andere drager wil zetten, dan blijf je beperkt in je gebruik: de DRM software zal altijd contact opnemen met de DRM-servers, en zien of degene die het product (film of song) wil afspelen wel de rechten hiertoe heeft, zoals vastgelegd in de DRM-bepalingen.
Met andere woorden: je hebt wel iets gekocht, volkomen legaal, maar het is niet echt van jou, je blijft eeuwig schatplichtig aan de DRM-servers. En als die gesloten worden, dan kan jij je hele muziek/film collectie in je vuilbak kieperen.
Vergezocht? Neen. Het is in de afgelopen maanden al enkele keren gebeurd dat een bepaalde leverancier van songs besloot om de DRM servers te sluiten. Het gebeurde met Microsoft, dat plots op een andere DRM overschakelde toen het de Zune player in omloop bracht. Het gebeurde een dikke week geleden toen Yahoo Music aankondigde dat het geen DRM sleutels meer zou uitreiken - maar toen besliste Yahoo gelukkig, wellicht onder druk van het grote protest dat ontstond, om de vele bezitters van songs die bij Yahoo Music aangekocht waren een bon te geven om de muziek opnieuw te verwerven.
Het toont in elk geval aan dat men de verstrekker van die DRM-sleutels toch ook wel enige verplichtingen mag opleggen. De gebruiker heeft verplichtingen (geen kopies maken) maar de aanbieder mag, als je het fair wil houden, toch ook wel tot enige verplichtingen gedwongen worden. Want stel je voor dat een bedrijf zoals Apple plots beslist om geen DRM sleutels meer uit te reiken voor alle muziek die via iTUnes aangekocht werd? Dat zijn maar liefst 5 miljard songs die dan niet meer afgespeeld kunnen worden....
Een interessant artikel over dit onderwerp vind je bij CNet.
Via Netties.be
De redactie van Belgiancowboys is te bereiken via redactie@belgiancowboys.be