Redactie Belgiancowboys
Redactie Belgiancowboys - bereikbaar via redactie [at] belgiancowboys.be
Soms vragen lezers ons waarom wij toch zo blijven hameren op
de nadelen van DRM. Digital Rights Management is er toch maar alleen om te
zorgen dat je niets verkeerds doet, en als je niets verkeerd doet, dan heb je
er toch geen last van? is hun vraag.
Wat er in de afgelopen maanden gebeurd is met internetbedrijven
die muziek verkochten mét DRM, toont aan dat er wel degelijk iets fout zit in
het principe. Vergelijk DRM om het gemakkelijk te maken met een anti-diefstal
bescherming die op de producten in de winkels aangebracht wordt. Eens je het
product aan de kassa betaald hebt, wordt daarna die bescherming verwijderd. Je
kan met het kleedje, het boek, de player, naar huis gaan, en ermee doen wat je
wil: zelf dragen, of aan een vriendin uitlenen, of cadeau doen aan iemand
anders.
Met DRM is dat niet het geval: de DRM-bescherming blijft aan
het product kleven, ook wanneer je het aan de kassa afgerekend hebt. Je mag het
product niet aan een vriend lenen, je mag het niet cadeau doen aan iemand
anders, en zelfs wanneer je het voor eigen gebruik op een andere drager wil
zetten, dan blijf je beperkt in je gebruik: de DRM software zal altijd contact
opnemen met de DRM-servers, en zien of degene die het product (film of song)
wil afspelen wel de rechten hiertoe heeft, zoals vastgelegd in de
DRM-bepalingen.
Met andere woorden: je hebt wel iets gekocht, volkomen
legaal, maar het is niet echt van jou, je blijft eeuwig schatplichtig aan de
DRM-servers. En als die gesloten worden, dan kan jij je hele muziek/film
collectie in je vuilbak kieperen.
Vergezocht? Neen. Het is in de afgelopen maanden al enkele
keren gebeurd dat een bepaalde leverancier van songs besloot om de DRM servers
te sluiten. Het gebeurde met Microsoft, dat plots op een andere DRM
overschakelde toen het de Zune player in omloop bracht. Het gebeurde een dikke week
geleden toen Yahoo Music aankondigde dat het geen DRM sleutels meer zou
uitreiken – maar toen besliste Yahoo gelukkig, wellicht onder druk van het
grote protest dat ontstond, om de vele bezitters van songs die bij Yahoo Music
aangekocht waren een bon te geven om de muziek opnieuw te verwerven.
Het toont in elk geval aan dat men de verstrekker van die
DRM-sleutels toch ook wel enige verplichtingen mag opleggen. De gebruiker heeft
verplichtingen (geen kopies maken) maar de aanbieder mag, als je het fair wil
houden, toch ook wel tot enige verplichtingen gedwongen worden. Want stel je
voor dat een bedrijf zoals Apple plots beslist om geen DRM sleutels meer uit te
reiken voor alle muziek die via iTUnes aangekocht werd? Dat zijn maar liefst 5
miljard songs die dan niet meer afgespeeld kunnen worden….
Een interessant
artikel over dit onderwerp vind je bij CNet.
Via Netties.be