Algemeen28.01.2009

Vanachter je computer kan je geen regering doen vallen


Bulgaarse studenten vragen al sinds twee weken het ontslag
van de regering. Volgens het Bulgaarse nieuwsagentschap Novinite verzamelden vorige
week zo’n 10 000 ontevreden Bulgaren aan het parlementsgebouw voor een
vredelievende betoging. Onder hen boeren, milieu-activisten en extreme nationalisten,
maar vooral studenten. Ze protesteerden tegen de werkloosheid en het falende
criminaliteitsbeleid (onlangs liet een 20-jarige student het leven toen hij op
straat zomaar werd aangevallen).

Maar ze pakken die protesten volledig verkeerd aan,’ aldus de Bulgaarse krant Standart. ‘Bulgarije is duidelijk Griekenland niet,’ schrijft
Martin Karbovski, verwijzend naar de rellen die Athene in vuur en vlam zetten. ‘En Bulgarije is evenmin Europa. Bewijs daarvan is wat die dagenlange
protesten nu al hebben opgebracht. Niets, op hoongelach van de aanhangers van de
Bulgaarse eerste minister en ex-communist Sergueï Stanichev na.’

‘Betoog via het
internet’ was de raad die een aantal mensen gaven: het is er lekker warm en men
slaat er niet op elkaars gezicht.’
 De Bulgaarse autoriteiten zijn het daar
volledig mee eens: ‘Blijf alsjeblief
achter je computer zitten, jullie zitten  daar goed.’

‘ De internetgeneratie
heeft de internauten een gezicht gegeven: ze zijn niet stout, maar dom. En
inoffensief. Want tussen een politieman in gevechtskledij voor je neus of een
virtuele hoofdrolspeler uit een oorlogsgame is nog wel een klein verschil. Maar
het belet een aantal stadskinderen niet te denken dat ze de wereld zullen
veranderen met een computermuis in de hand. Doch het is pure luiheid. Eender
welke militant zal hen vertellen dat wie een regering wil laten vallen bereid
moet zijn zijn gezicht in elkaar te laten timmeren. En wie die bereidheid niet
toont, moet accepteren dat zijn grootouders de wet blijven dicteren.’’

Karbovski  verwijt de
studenten geen contact te hebben gezocht met de straatbeweging die in 1997 de
neo-communisten ten val bracht. ‘Jullie
hebben er geen idee van hoe je een betoging organiseert. Een betoging is een
toneelstuk waarin iedereen een rol heeft. Maar vooraleer je de straat op gaat
om te manifesteren moet je eerst weten hoe je moet protesteren en vooral
waarom.’