Samsung Galaxy Note II [review]

Vorige week kreeg ik de Samsung Galaxy Note 2 in handen. Deze kruising tussen een smartphone en een tablet wordt ook wel phablet genoemd en beweert het beste van de 2 werelden te bieden.  Ik kon dan ook niet wachten om ‘m eens grondig uit te testen. Bovenin het doosje ligt het toestel.  Mijn eerste indruk was dat dit toch wel een joekel van een smartphone is.  Deze versie kwam met een beschermende flap.  Dit is op zich wel gemakkelijk, maar voor mensen zoals ik die graag een origineel hoesje zoeken is het beter om eentje zonder te bestellen. Het toestel ligt ondanks zijn grootte zeer goed in de hand.  De afgeronde randen en plastic case voelen heel aangenaam en kwaliteitsvol aan. De Note 2 wordt standaard geleverd met usb lader en oordopjes met diverse verwisselbare opzetstukken voor elk type oren. Die oordopjes heb ik direct aan een test onderworpen.  Ik was namelijk zo aangenaam verrast van de iPhone 5 oordopjes dat ik het geluid wou vergelijken.  Zoals verwacht presteren de Samsung oordopjes veel slechter.  Vooral de diepe tonen komen niet zo goed door als bij die van Apple. Je kan een micro sim kaart in het toestel steken door de achterkant los te maken.  Ook de batterij is vervangbaar, één van de features waarvan ze bij Apple de belangrijkheid nog altijd niet begrepen hebben. Tijdens het opstarten van het toestel viel me meteen de kleursterkte van het 5,5” HD Super AMOLED display op.  Alle kleuren komen veel warmer en sterker over.  Hier moest ik even aan wennen, maar na een tijdje begon ik dit heel aangenaam te vinden en vond m’n iPhone 5 zelfs wat bleek.  Hier zie je een vergelijking tussen de kleuren mijn Google Nexus 7 en de Samsung Note 2. Tijdens het bedienen van de smartphone viel me onmiddellijk de snelheid op.  Elke nieuwe applicatie start in een fractie van een seconde op.  Benieuwd of dit zo blijft na enkele maanden gebruik. Een test waaraan ik elke smartphone onderwerp is deze een dag meenemen op zak.  Ik had gevreesd dat de grote afmetingen het onmogelijk zouden maken om het toestel in mijn broekzak te dragen.  Dit bleek enigszins terecht.  Vooral tijdens het zitten voelde ik het toestel steeds ongemakkelijk in mijn broekzak zitten.  Misschien ben ik ouderwets en moet ik gewoon een manbag kopen.  Yeah right! De Galaxy Note 2 draait op Android 4.1 Jelly Bean.  Daarnaast zijn er de typische Samsung apps.  Niets opwindend daar. Je kan het toestel ook bedienen met de S-pen die via de onderkant van het toestel kan uitgeschoven worden.  Verwacht hier ook geen fantastische nieuwe gebruikerservaringen.  Een smartphone vraagt gewoon om met de vingers bediend te worden.  Enkel de schriftherkenning kan voor sommigen een leukere manier zijn om notities te maken dan het on-screen keyboard. Een groot pluspunt is opnieuw het scherm.  Video’s kijken op een smartphone is  voor mij altijd een ongemakkelijke ervaring.  Het scherm is meestal te klein om hiervan te kunnen genieten.  Dit is waar de Galaxy Note 2 scoort.  Ik kan op het 5,5 inch scherm zonder problemen een volledige film bekijken en er nog plezier aan beleven ook, met m’n iPhone oortjes wel te verstaan. Foto’s maken en video’s opnemen gaat vlot en de kwaliteit is prima dankzij de 8 megapixel camera. Een laatste leuke feature is de mogelijkheid om 2 applicaties tegelijkertijd op het scherm te tonen.  Zo kan je bijvoorbeeld simultaan een berichtje opstellen en op een webpagina surfen. Samengevat heeft dit toestel me aangenaam verrast.  Zelf zou ik dit toestel nooit aangeschaft hebben, maar ik betrap er mezelf op dat ik het meer en meer begin te gebruiken, ten nadele van mijn iPhone en tablet.  Ware het niet dat mijn kinderen deze volledig opgeëist hebben om spelletjes te spelen.